փոքրիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɔkʰˈɾik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փոքրիկ
վանկեր՝ փոք•րիկ
Կազմություն
խմբագրելԱծական
- բավական փոքր, սովորականից փոքր (բոլոր նշանակություններով)
- (փխբ․) չնչին, աննշան ◆ Սևադան փոքրիկ մարդ չէ։ (Մուրացան)
- (փխբ․) մանր, գծուծ, ստոր ◆ Անմիտ ցնորքը փոքրիկ կրքերի։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- (փխբ․) թեթև, ոչ դժվարին, ոչ բարդ ◆ Փոքրիկ գործ՝ խնդիր։
- կարճատև ◆ Մայրը նրա հետ փոքրիկ զբոսանքներ էր անում։ Հովհաննես Թումանյան
- գործ է ածվում իբրև կոչական բառ՝ մանուկներին կանչելու համար
- գործ է ածվում իբրև փաղաքշական բառ՝ երեխային դիմելու՝ փաղաքշելու համար
- գործ է ածվում իբրև փաղաքշական բառ՝ հարազատ՝ մտերիմ անձին քնքշաբար դիմելու համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- փոքր, փոքրածավալ, մանր, մանրիկ, (գվռ․)՝ պստիկ, պստի, պստլիկ, պիծի, պիծիկ, պիծիլիկ, պծի, պծար, պճլա, պճլի, պճլիկ, պճիկ, պիճիլիկ, պուճուր, պուճուրիկ, պլուլիկ, պլուզիկ, պնտլիկ, պպլիկ, պտլիկ, պտըտիկ, կուճի, կուճուր, կուճուլ, կուճուրիկ, կուճին, կխթիկ, կխթլիկ, կճատիկ, ճմբլիկ, ճմլի, ճստիկ, ճմլիկ, մնտլիկ, մնդլիկ, մինտիլիկ, միտիլիկ, միտիկ, ծեթ, ծիծլան, քոնտոզիկ, քստիկ, քցափիկ, վրնիկ, մինի-մինի
- տե՛ս չնչին
- տե՛ս մանր
- տե՛ս ստոր
- տե՛ս թեթև
- տե՛ս երեխա (1)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։