քեֆ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɛf]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քէֆ
վանկեր՝ քեֆ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (ժղ․) կերուխում, խնջույք
- բավականություն, հաճույք, վայելք
- տրամադրություն
- ցանկություն, կամք
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս խնջույք
- տե՛ս վայելք
- տե՛ս տրամադրություն
- տե՛ս կամք
- տե՛ս առողջություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- քեֆ անել - կերուխում՝ խնջույք անել
- շատ ուրախ լինել
- իր կամքով՝ իր ուղղածի պես ապրել՝ վարվել՝ շարժվել
- իրեն երջանիկ զգալ, երջանկության մեջ լինել
- քեֆ հալ հարցնել - նույնն է՝ քեֆուհալ հարցնել
- քեֆ չունենալ - տրամադրությունը վատ՝ ընկած լինել
- հիվանդ լինել
- քեֆ քաշել - հանգիստ՝ ապահով կյանքով ապրել
- բավականություն՝ հաճույք վայելել, հաճոյանալ, վայելել
- քեֆը գալ - հիանալ
- քեֆը կոտրել - տրամադրությունը գցել
- նույնն է՝ քեֆին դիպչել
- քեֆը կտրել - ցանկանալ, կամենալ
- քեֆը հարամ լինել - տրամադրությունն ընկնել
- ուրախությունը՝ խնջույքը փչանալ՝ խափանվել (անախորժ արարքով՝ վարվունքով և այլն)
- քեֆը տալ - ցանկանալ, ուզել, հաճել
- քեֆը քոք լինել - բաձր տրամադրության մեջ լինել
- երջանիկ լինել
- քեֆին ապրել - ինքն իր ուզածի պես ապրել
- ապահով՝ հանգիստ ապրել
- քեֆին դիպչել - նեղացնել, վիրավորական՝ խոցող բան ասել կամ անել
- տրամադրությունը փչացնել
- քեֆին թողնել - իր կամքին թողնել
- քեֆին կպչել - նույնն է՝ քեֆին դիպչել
- քեֆին քեֆ չհասնել - շատ ուրախ՝ գոհ լինել
- երջանիկ լինելը
- քեֆով լինել - ուրախացած՝ տրամադրված լինել (խմիչքի ազդեցությունից)
- քեֆով գնալ մեկի - մեկի տրամադրության համապատասխան վարվել՝ պահել իրեն
- մեկի հետ համակերպվել, մեկի կամքին համապատասխան վարվել
- ինչպես քեֆն է - իր կամեցածի պես
- իրա քեֆին - իր ուզածի պես, իր կամքով, իր գլխին
- ապահով՝ երջանիկ՝ անհոգ վիճակով
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։