ծուփ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡supʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծուփ
վանկեր՝ ծուփ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛ub-՝ g՛eub- «ծփալ, ալեկոծվել» արմատից, եթե ճիշտ է համեմատությունը ռուսերեն зыбь «ալեծածանություն, ծփանք» բառի հետ։
Գոյական
- ալյակ, ալիք◆ Ծածանվեց ծովը, ծփաց մանրիկ ծուփերով։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (փխբ․) վարսափունջ◆ Գլխի գիտակները արձակ ծուփերով սքողում էին հրաշալի կուրծքը։ (Րաֆֆի)
- ծփանք
Մակբայ
- ծփալով, ծփանք տալով
- (փխբ․) խառնվելով, խուռն բազմություն կազմելով
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս ծփանք
- տե՛ս ալիք, ալյակ
- տե՛ս վարսափունջ
Արտահայտություններ խմբագրել
- ծուփ առ ծուփ - տե՛ս ծուփառծուփ
- ծուփ գալ - ծփալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։