հող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հող
վանկեր՝ հող
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *polo- *pele- «լայն և հարթ» արմատից, հմմտ. հայերեն հոլ «մերկ», շվեդերեն fala «հարթություն, տափաստան», ռուսերեն поле «դաշտ»։
Գոյական
- երկրագնդի կեղևի վերին շերտը, գետին
- երկրակեղևի վերին շերտի փուխր գորշագույն նյութը ◆ Ո՞վ հող թափեց բուխարիկից։ Հովհաննես Թումանյան
- երկրի մակերեսի որոշ տարածություն (մշակվող կամ անմշակ), որ կարող է հատկացվել կամ հատկացված է գյուղատնտեսական մշակության ◆ Պատռեմ սուր խոփով ես կուրծքը հողի: Հովհաննես Հովհաննիսյան
- արտ, հողամաս
- երկիր, ժողովրդի բնակության վայր ◆ հայրենի հող
- հողային տարածությունն իբրև արտադրության միջոց
- աշխարհ, երկիր
- հողի տարբեր տեսակները (կավ և այլն)՝ որպես բրուտագործության նյութ
- հիմք, հենարան
- գերեզման, շիրիմ ◆ Որտեղ է ընկած այն քարը հիմի, որ հողիս վրա շիրիմ պիտ լինի։
- ցամաք
- ոչնչություն, չնչինություն, աննշան բան
- (տնտգ․) արտադրության գործոն, որը չի վերարտադրվում, այլ բնության պարգևն է, բայց՝ սահմանափակ ծավալով
- (գյուղտնտ․) (անտառ․) երկրագունդ
Հոմանիշներ
խմբագրել- գետին, հողագետին
- հողատարածություն
- տե՛ս արտ
- տե՛ս հողամաս
- տե՛ս կալված
- տե՛ս աշխարհ
- տե՛ս ցամաք
- տե՛ս հիմք
- տե՛ս պայման
- տե՛ս միջավայր
Արտահայտություններ
խմբագրել- հող գրավել - արմատանալ, հիմնավորվել
- հող փչել մեկի աչքերին - խաբել, մոլորեցնել, աչքակապությամբ զբաղվել
- հողը գլխին գալ - թշվառանալ
- հողը գլխին տալ - ողբալ
- հողը գլխիս
- անեծքի արտահայտություն մեռնեմ նշանակությամբ
- հողը գլխին տալ
- մտերմական հանդիման արտահայտություն անխելք, տխմար նշանակությամբ
- հողը դնել - թաղել
- հողի ծոցը դնել - թաղել
- հողը թեթև լինի վրան - մեռելին թաղելիս ասվող բարեմաղթություն
- հողը չի ծնել - նմանը չկա
- հողի աշխատավոր - հողագործ, երկրագործ
- հողին հանձնել - թաղել
- հողին պահ տալ - ցանել, թաղել
- հողում պառկել - մեռած ու թաղված լինել
- ինչ հող(ը) տամ գլխիս - անելանելի հուսահատական դրության մասին ինչ անեմ, ինչ ճար գտնեմ
- հողին կամ հողի հետ հավասարեցնել
- հիմնիվեր կործանել, ավերել
- վատաբանել, մեկին ներկայացնել որպես բոլորովին անարժան
- մեկի արածը ոչինչ դարձնել
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
- Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Հող: |