դարձ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɑɾd͡z]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դարձ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dhrg՛h-՝ *dherg՛h-/*dreg՛հ- (սահող ձայնադարձով) «պտտել, դարձնել, ոլորել» արմատից. հմմտ. պարսկերեն darz(a) «թել», հայերեն (< իրանական) դերձան, դերջակ, ալբաներեն dhredh «պտտել, դարձնել, ոլորել», խեթերեն tarna-, թոխարերեն Ա tarnā-, tark- «թողնել»։

Գոյական

1. ետ դառնալը, վերադառնալը
2. շրջվելը, դառնալը
3. պտույտ
4. (սպորտ․) մարզաձև, որի էությունը փետրատեգով կլոր թիրախին խփելով, միավորներն հավաքելն է
5. փողոցի՝ ճանապարհի՝ ծռվելու տեղը
6. սխալ արարքից, ընթացքից, մոլոր ուղուց ետ կանգնելը
7. (լեզվբ․) հնչյունն արտասանելու վերջին պահը, երբ արտասանության գործարաններն ընդունում են ելման կամ դադարի վիճակը (ռեկուրսիա)
8. նախկին հավատից նոր հավատ անցնելը, հավատափոխ լինելը
9. (ժղ․) ամուսնությունից հետո նորահարսի առաջին անգամ մի քանի օրով ծնողների տունը գնալը
10. (փխբ․) ջղևում
11. (փխբ․) համոզմունքը փոխելը
12. դարձեկ
13. տե՛ս կրկներգ

Հոմանիշներ

1. վերադարձ
2. տե՛ս պտույտ
3. տե՛ս շրջում
4. տե՛ս շրջադարձ
5. տե՛ս հավատափոխություն
6. տե՛ս ջղջում
7. տե՛ս կրկներգ

Արտահայտություններ

1. դարձ անել՝ կատարել - դառնալ, շրջվել, շուռ գալ
2. դարձ բերել - պսակից հետո աղջկան առաջին անգամ ծնողների տունը բերել
3. դարձի բերել - մոլոր ուղուց վատ ընթացքից հրաժարեցնել, ուղղել
4. դարձի գալ - մոլոր ուղուց վատ ընթացքից ետ կանգնել հրաժարվել, ուղղվել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ recurrence, turn գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ возвращение (ru) ‎(vozvraščenije), возврат (ru) ‎(vozvrat), раскаяние (ru) ‎(raskajanije), поворот (ru) ‎(povorot), оборот (ru) ‎(oborot), припев (ru) ‎(pripev), рефрен (ru) ‎(refren), обращение (ru) ‎(obraščenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։