խայտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɑjt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խայտ

վանկեր՝ խայտ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *khaid-` *(s)kāid/t- «լուսավոր, պայծառ» արմատից, որտեղից նաև՝ խայծ։

Գոյական

1. (մսնգ․) ներկանյութի ոչ լրիվ լուծվելու պատճառով առաջացած թերություն փոքր գունավոր կետերի կամ հետքերի տեսքով
2. կենդանիների մաշկի վրա գոյացած բնական բիծ, պուտ

Հոմանիշներ

1. բիծ, խայտ, նշան, նիշ, պիսակ, պիսակուց, խայտուց, խայծ, խայտոց

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ spot, specks գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ крапина (ru) ‎(krapina), крапинка (ru) ‎(krapinka), пятно (ru) ‎(pjatno), кран (ru) ‎(kran) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։