Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խայտ

վանկեր՝ խայտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *khaid-` *(s)kāid/t- «լուսավոր, պայծառ» արմատից, որտեղից նաև՝ խայծ։

Գոյական

  1. (մսնգ․) ներկանյութի ոչ լրիվ լուծվելու պատճառով առաջացած թերություն փոքր գունավոր կետերի կամ հետքերի տեսքով
  2. կենդանիների մաշկի վրա գոյացած բնական բիծ, պուտ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բիծ, խայտ, նշան, նիշ, պիսակ, պիսակուց, խայտուց, խայծ, խայտոց

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։