կրակուբոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾɑkuˈbɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կ(ը)•րա•կու•բոց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բոցավառ կրակ
- հրդեհ (փխբ․)
Ածական
- հրավառ
- (փխբ․) վառվռուն ◆ Կրակուբոց աչքեր։
Հոմանիշներ
խմբագրել- հուր, բոց, ատր
- խարույկ, օջախ, պող, վամ, զելք, ցելք, թառաֆ, քյուլհան, փուռակ, կառ (գվռ․)
- տե՛ս հրդեհ
- արևալույս, ճաճանչ, ճառագայթ, շող(ք), նշույլ, ուղփ (հին)
- լուսավորություն, էլեկտրականություն, լույս, էլեկտրալուսավորություն, հոսանք (ժղ․)
- ջահավառություն, լուսավառություն, ջահալուսություն (հնց․)
- պայծառություն, լուսավորություն, լուսափայլություն
- հստակություն, ջինջություն, պարզություն, վճիտություն, ռոշնություն (հնց․)
- պարզություն, անամպություն, արևոտություն
- կայտառություն, զվարթություն, ժրություն, խանդավառություն, կենսախնդություն, առույգություն, վառվռունություն, եռանդունություն
- տե՛ս ուրախություն
- կրթություն, ուսում, ուսումնառություն
- տե՛ս դաստիարակություն
- բարեկրթություն, քաղաքակրթություն, կրթանք (հզվդ․)
- տե՛ս մարզանք, վարժություն
- էլեկտրականություն, էլեկտրաէներգիա, էլեկտրալուսավորություն
- ցերեկ, տիվ, այգ, (ժղ․)՝ օր, զօր
- լուսաբաց, այգաբաց, այգ, արշալույս, առավայգալույս, լուսայգ, արևածագ, ադամալույս, առավոտ, վաղորդյան, այգալույս, լուսայգ, ծագ, լուսածագ, արևածագ, օրաբաց, լույս, այգալույս, (բնստ․) արևացայտ, արևաժաըթք, լուսայգ, դիմալույս, (ժղ․) ՝ աղոթարան, աղոթալույս, բարիլույս, մեգ, լուսաթաթախ, շաղաթաթախ, ծեգաբաց, (գվռ․)՝ լուսաղոթրան, լուսապեծ, լուսվելուս, ցնցուղ
- տե՛ս տեսողություն
- տե՛ս ճրագ
- տե՛ս եռանդ
- տե՛ս կիրք
- տե՛ս փորձանք
- տե՛ս տաքություն
- տե՛ս հրաձգություն
- տե՛ս դաժանություն
- տե՛ս թանկություն
- տե՛ս շոգ
- տե՛ս անտանելի
- տե՛ս եռանդուն
- տե՛ս կրակոտ
- տե՛ս վառվռուն
- տե՛ս հրավառ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կրակուբոց կտրել
- շիկանալ
- շիկնել
- բորբոքվել, խանդավառվել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։