դիվան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [diˈvɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւան

վանկեր՝ դի•վան 

Ստուգաբանություն

փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն dēvān, պարսկերեն divan գրասենյակ, ատենատուն, սկզբնական նշանակությունը՝ թուղթ, գիր, գիրք

Գոյական

1. (պատմ․) թուրքական սուլթանի խորհուրդը, որի մեջ եղել են մեծ վեզիրը, մահմեդական հոգևորականության առաջնորդը և բարձրաստիճան այլ անձինք
2. այժմ մահմեդական Արևելքի մի շարք երկրներում վարչական և դատական հաստատություններ
3. հիմնարկի գրագրությունները վարելու տեղը, գրասենյակ, դիվանատուն
4. պետական վավերագրերը՝ արձանագրությունները՝ փաստաթղթերը ևն պահելու տեղը և այդ գործով զբաղվող հիմնարկը կամ բաժինը, արխիվ
5. պատմական փաստաթղթերի ժողովածու
6. (արևմտհ․) ազգային կամ հասարակական ժողովի նախագահություն
7. (պատմ․) արքունի դահլիճ՝ ատյան
8. (ժղ․) դատարան, դատաստան
9. (հնց․) գրադարան
10. (գրկն․) արևելյան բանաստեղծների քնարական ստեղծագործությունների ժողովածու
11. սկզբնական նշանակությամբ` թուղթ, գիր, գիրք

Հոմանիշներ

1. արխիվ, դիվանատուն
2. տե՛ս գրասենյակ
3. դիվանագիրք

Արտահայտություններ

1. դիվան անել
   1. ժողով անել

1. 1. դատել, դատաստան անել
   2. դատաստան տեսնել, պատժել
2. դիվան գալ - դատի տալ, գանգատ անել
3. դիվան գնալ
   1. դատ լինել, տեղի ունենալ
   2. դատի տալ, գանգատ անել
4. դիվան կտրել - դատավճիռ կայացնել

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	դիվան(ը)	դիվաններ(ը)
Սեռ.	դիվանի	դիվանների
Տր.	դիվանի(ն)	դիվանների(ն)
Հայց.	դիվան(ը)	դիվաններ(ը)
Բաց.	դիվանից	դիվաններից
Գործ.	դիվանով	դիվաններով
Ներգ.	դիվանում	դիվաններում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ divan, diwan, office, archive, royal hall, (colloquial) courthouse, (archaic) library, collection of poems, writing, book գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ архив (ru) ‎(arxiv), диван (ru) ‎(divan), суд (ru) ‎(sud), канцелярия (ru) ‎(kanceljarija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ |

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
• Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։
• Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։