Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կ(ը)տ•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. սուր գործիքով հատելով՝ ամբողջից մաս անջատել ◆ Չոր ճյուղը կտրեց։ Մետաքսից մի կտոր կտրեց։
  2. հատելով, մասերի բաժանել, մաս-մաս անել, կտրտել ◆ Միսը կտրել։
  3. սուր բանով քերծել՝ պատռել՝ հերձել ◆ Մատը կտրել։
  4. հատելով որոշ մեծությամբ ու ձևով կտորներ՝ հատվածներ պատրաստել ◆ Թղթից քարտեր կտրեց։ Երկու մետրանոց գերաններ կտրեցին։
  5. մակերևույթը ճեղքել՝ պատռել, ակոսել ◆ Խոփը կտրում է փխրուն հողը։
  6. ավելորդ մասերը հատելով հեռացնել, էտել, հատել ◆ Այցի էր գնում իր պատվաստած ծառերին, ճյուղերը կտրում։ (Ակսել Բակունց)
  7. հատելով կարճացնել ◆ Մազերը կտրել։
  8. մի տեղով անցնել՝ տարածությունը երկու մասի բաժանելով, հատել ◆ Կտրեց նախասրահը և մտավ ճաշարանը։
  9. պատրաստել, սարքել ◆ Փող կտրել։ Աղյուս կտրել։
  10. զրկել, խլել ◆ Վարձը կտրել։ Հացը՝ ապրուստը կտրել։
  11. վիրահատությամբ հեռացնել ◆ Ոտքը կտրեցին։
  12. ճանապարհը՝ անցումը փակել, ընթացքը արգելել ◆ Պարսիկները կտրեցին Եփրատի նավակամուրջը։ (Րաֆֆի) ◆ Ճանապարհը՝ առուն կտրել։
  13. դադարեցնել ◆ Երեխայի լացը կտրել։
  14. ընդհատել ◆ Խոսքս մի՛ կտրիր։
  15. հոսանքը փակել՝ դադարեցնել ◆ Հոսանքը կտրեցին։ Ջուրը կտրի՛ր։
  16. ուժով ձգելով խզել ◆ Թելը՝ պարանը կտրել։
  17. հատելով որոշ ձև տալ, ձևել ◆ Կաշվից երկու տրեխ կտրեց։
  18. բարձրացնել, վերցնել ◆ Ոտքը գետնից կտրել։
  19. բնջատել, կապը խզել, մեկուսացնել ◆ Զորքի երկու թևերը կտրել Էին իրարից։
  20. իր խոսքով զրույցը՝ խոսակցությունն ավարտել ◆ Իզու՛ր Է խոսելդ, - կտրեց նա ու դիմեց ընկերոջը։
  21. բաժանել, անջրպետել ◆ Հին հրապարակը կտրել են տախտակներով։
  22. կոտորել, սպանել, ջարդել ◆ Կտրեց թափեց… ով որ ընկավ թրի վրան։ (Ավետիք Իսահակյան)
  23. կողոպտել, թալանել ◆ Քարավան կտրել։
  24. շրջապատել, պատել, բոլորել, շրջափակել ◆ Թշնամուն չորս կողմից կտրել են։
  25. անցնել, գնալ ◆ Ճանապարհ կտրել։
  26. (փխբ․) քննության ժամանակ թույլ նշանակել
  27. գրքի թերթերի ծալքերը հատել, թերթատել
  28. թղթախաղում «հակառակորդի» խաղաթուղթը ավելի մեծով ծածկել՝ տանել
  29. խաղաթղթի կապուկը կիսել
  30. (փխբ․) հեռացնել, շեղել, անջատել ◆ Հայացքը չէր կտրում նրանից։
  31. հատել, խաչաձևել ◆ Այդտեղ երկու ճանապարհները կտրում էին իրար։
  32. բաժանել, հեռացնել, հրաժարեցնել ◆ Վատ ընկերներից՝ միջավայրից կտրել։
  33. դառնալ, վերածվել մի բանի (հարադրությունների մեջ) ◆ Ապուխտ կտրել, ապուշ կտրել։
  34. դադարել ◆ Անձրևը կտրեց։
  35. շաղվել, փսորվել ◆ Կաթը՝ սպասը կտրել։
  36. (խոհր․) մթերքները և այլն կտրել համապատասխան չափի, ձևի

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հատել, խզարել, սղոցել
  2. կտրատել, կտրտել, կոտորել, կիսել, (գվռ․)` դրփել, դռփել
  3. հերձել, պատռել, մաս-մաս անել, կտոր-կտոր անել
  4. ցեցկել
  5. ակոսել, ճեղքել
  6. տե՛ս էտել
  7. տե՛ս խուզել
  8. տե՛ս մկրատել
  9. տե՛ս սարքել
  10. տե՛ս զրկել
  11. տե՛ս վիրահատել
  12. տե՛ս փակել
  13. տե՛ս դադարեցնել
  14. տե՛ս ընդհատել
  15. տե՛ս խզել
  16. տե՛ս բարձրացնել, վերցնել
  17. տե՛ս անջատել
  18. տե՛ս ավարտել
  19. տե՛ս սպանել
  20. տե՛ս թալանել
  21. տե՛ս շրջափակել
  22. տե՛ս անցնել-գնալ
  23. տե՛ս թերթատել
  24. տե՛ս շեղել
  25. տե՛ս հատել
  26. տե՛ս բաժանել
  27. տե՛ս դառնալ
  28. տե՛ս դադարել
  29. տե՛ս շաղվել
  30. տե՛ս ավարտվել

Արտահայտություններ

խմբագրել


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։