ծիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡siɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծիր
վանկեր՝ ծիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս փոխառություն՝ ակկադերեն sirû «եզր»։
Գոյական
- շրջանը պարփակուղ գիծը, շրջագիծ, շրջանագիծ
- սահմանային՝ եզրային գիծ ◆ Հորիզոնի ծիր: Եղիշե Չարենց
- ծայր, սահման ◆ Եվ բնության ծիրերից դուրս… ես ապրում եմ հավերժաբար։ (Ավետիք Իսահակյան)
- ուղի, ճանապարհ, շավիղ
- գիծ
- հետք, հետագիծ
- անվահետք, աղուր
- ակոս
- երկու արտերի սահմանագիծը կազմող խոր ակոս, միջնակ
- ժապավեն, երիզ
- (փխբ․) շրջան, ոլորտ, շրջանակ, միջավայր ◆ Իրենց ծիրի մեջ հավաքել էին թատրոնի մանր ուժերին։ (Վահրամ Փափազյան)
- (փխբ․) հորիզոն ◆ Իրիկնային ծիրի միջից առկայծում են արևի վերջին շողերը։ «Գրական թերթ»
- (փխբ․) ուղենիշ գիծ
- (փխբ․) ծրագիր
Հոմանիշներ
խմբագրել- շրջագիծ, շրջանագիծ, բոլորագիծ, պարույր
- տե'ս եզրագիծ
- տե'ս սահման, ծայր
- տե'ս ուղի
- տե'ս գիծ
- տե'ս հետք, հետագիծ
- տե'ս աղուր, անվահետք
- տե'ս ակոս
- տե'ս միջնակ
- տե'ս շրջանակ
- տե'ս բակ, կալ
- տե'ս հորիզոն
- տե'ս ծրագիր
Արտահայտություններ
խմբագրել- ծիր բացվել
- խավարման ծիր
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։