ծուխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡suχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծուխ
վանկեր՝ ծուխ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս թ/ծ հերթագայությամբ ծագում է խեթերեն tuhhu(uā)i «ծուխ» բառից։ Աճառյանը բխեցնում է «կովկասյան» (վրացերեն) աղբյուրից, բայց բերած օրինակները համոզիչ չեն (վրացերեն cuxva «ցավ, տրտմություն», mcuxri «աղջամուղջ, երեկո» (բուն «ծուխ» իմաստի համար կա վրացերեն kvamli):
Գոյական
- որևէ բան այրվելիս առաջացող մանր պինդ մասնիկների և գազանման նյութերի զանգված, որ օդ է բարձրանում
- (փխբ․) տնտեսություն, ընտանիք
- (փխբ․) (պատմ․) տնտեսությունը որպես հարկման միավոր
- եկեղեցական ստորին կազմակերպություն, որն ուներ իր եկեղեցին ու հոգևոր հովիվը և հավատացյալներին միավորում էր ըստ տարածական սկզբունքի
- (եկեղ․) ընտանիք՝ տնտեսություն ծխատեր քա հանայի նկատմամբ
- (փխբ․) սերունդ, շառավիղ
- ծխախոտ ծխելը ◆ Ծուխն ու խումն թողեց։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (փխբ․) ցնորք, անիրական՝ ցնդական բան ◆ Ծուխ է և ունայնություն աշխարհը, Սաադի։ (Ակսել Բակունց)
- (փխբ․) կրակ (որպես շենության և կենդանության խորհրդանիշ) ◆ Ամեն մարդ մեռնելիս ուզում
է մի ժառանգ թողնել, որ միշտ իր ծուխը մնա։
- (փխբ․) գլորշի, շոգի ◆ Ծուխն էր ելնում ձիու ռունգերից։
- (փխբ․) ծխախոտ, ծխելու նյութ ◆ Չիբուխը դատարկեց… նոր ծուխ լցնելու համար։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (փխբ․) մշուշ, մեգ ◆ Ծուխը պատել էր սարի կատարը։
Ածական
- (փխբ․) մշուշապատ, ծխապատ, սքողված ◆ Ծուխ ու մութ է բանը։ (Վիգեն Խեչումյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- մուխ, (գվռ․) մոլ, մուլ, բունց
- (եկեղ․) ընտանիք, տնտեսություն, երդ, ծխերդիկ (գվռ․), ծխերդիս,
- տե՛ս համայնք
- տե՛ս շառավիղ, սերունդ
- կրակ, կրակարան, ակութ, փուռակ
- խավար, մութ, մռայլ
- տե՛ս մեգ
- գոլորշի, շոգի
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։