ինք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ինք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԴերանուն
գործածվում է
- համապատասխան դերանունների փոխարեն՝ համապատասխան դեմքերով ◆ Ինք լույս, կրակ, ոչ մեկն ունի գրելու։ Պետրոս Դուրյան ◆ Նա դյութական զորությամբ մեպի ինք քաշեց իր հոգին։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- գոյականների կամ անձնական դերանունների հետ՝ ցույց տալով այն անձը կամ առարկան, որը անձամբ, անմիջականորեն մասնակցում է գործողությանը
- ցույց տալու համար այն անձը կամ առարկան, որ մասնակցում Է գործողությանը առանց ուրիշի օգնության կամ միջամտության
- ցույց տալու համար, որ գործողությունը տարածվում Է նաև տվյալ անձի կամ առարկայի վրա (հաճախ էլ բառի հետ)
- ցույց տալու համար անձի կամ առարկայի կարևորությունը՝ նշանավորությունը
- գործածվում Է գոյականի փոխարեն, երբ նրա անունը չեն ուզում տալ
- հատկանիշ ցույց տվող գոյականների հետ գործածվում Է մարմնացած, կատարյալ նշանակությամբ
Հոմանիշներ
խմբագրել- նա, անիկա, ան, նե, անի
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։